Jak rozmawiać z dziećmi i wspierać je w tym czasie?
Stanęliśmy przed trudnym czasem zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci. Zmiany te tym bardziej trudno zrozumieć dzieciom, wyrwanym ze swoje znanego rytmu ze swoich rytuałów, pozbawionym towarzystwa kolegów, możliwości spacerów. Inaczej na tę sytuację zareaguje przedszkolak, inaczej dziecko w wieku szkolnym czy nastolatek, dlatego rozmowy na ten temat muszą przebiegać w sposób dostosowany do wieku dziecka. Jak więc rozmawiać? Jak zaopiekować się trudnymi emocjami dziecka – np. lękiem, złością – związanymi z pandemią? W jaki sposób wesprzeć dziecko, które tęskni za przedszkolem lub szkołą i znajomymi? Jak rodzeństwo może się wzajemnie wspierać? Jak my powinniśmy radzić sobie ze swoimi lękami aby wspierać nasze dzieci. Warto korzystać z rzetelnych informacji i sprawdzonych stron.
Proponujemy stronę Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS
Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to ogólnopolski projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie. Odkrywa możliwości działania, jakie w różnych sferach życia daje psychologia. Jego założeniem jest udostępnienie rzetelnej wiedzy psychologicznej, do której można sięgać niezależnie od miejsca i czasu, w jakim się znajdujemy. Obecnie strona proponuje cykl tematyczny ,,Koronawirus”.
Jak radzić sobie z lękiem przed koronawirusem? - dr Ewa Pragłowska i Joanna Gutral
https://www.youtube.com/watch?v=srrPodn3aag&feature=emb_rel_pause
Szczególnie polecamy
Jak rozmawiać z dziećmi i wspierać je w tym czasie?
Rozmawiają o tym psycholog i psychoterapeuta Uniwersytetu SWPS – Zofia Szynal i dr Magdalena Śniegulska.
Materiały pochodzą ze strony: https://swps.pl/strefa-psyche
Kara a konsekwencja
Kara jest zrobieniem przykrości danej osobie, żeby uniknąć pewnej sytuacji czy zachowania w przyszłości. Zazwyczaj wymiar kary nie ma związku z rodzajem i wielkością przewinienia, a w dużej mierze zależy od poziomu wzburzenia osoby dorosłej, od jej nastroju, a czasami - niestety - od poziomu sympatii do danego dziecka. Pod wpływem emocji czasami jesteśmy łagodni , a innym razem za to samo przewinienie karzemy bardzo surowo. Karzemy czasem po to, by udowodnić , kto tu rządzi i kto jest górą. Kara powstaje z bezradności i prowadzi do ataków złości czy furii.
Może być skuteczna, ale rodzi gniew, strach, chęć odwetu. To nie są uczucia, jakie chcemy wzbudzać w dzieciach. Poprzez karę dziecko dostaje informację, często wzmocnioną słowami ,że jest złe i niedobre. Kara często dla dziecka jest czymś nieprzewidywalnym i upokarzającym. Zmniejsza poczucie odpowiedzialności za zachowanie u dzieci, nie pomagając im uczyć się przewidywania następstw swoich działań. Stosowanie kar polega na tym, że powodują rozterkę duchową i dziecko zamiast poczucia winy za to, co zrobiło i myślenia o tym, jak to naprawić - oddaje się całkowicie myślom o odwecie. Stosując kary, zatrzymujemy ważne procesy wewnętrzne.
Co zamiast kar?
Konsekwencje to naturalny wynik zachowania się dziecka. Różnią się od kar przede wszystkim tym, że nie są formą zemsty czy odreagowania. Są stałe i niezależne od naszego humoru, nastroju czy sympatii do danego dziecka, a zależą jedynie od jego zachowania.
Konsekwencjom sprzyja spójny system norm i zasad. Jeśli przekroczy się określone zasady, trzeba być przygotowanym, że wiąże się to z pewną ceną. Konsekwencje mogą nie podobać się naszym pociechom, ale nie wywołują takich emocji jak kary. W momencie wprowadzania konsekwencji nie rozmawiamy o uczuciach, a o łamaniu zasad , np.: "Kocham Cię ale rozmawiamy teraz o złamanej zasadzie. Mamy umowę i trzeba jej dotrzymać ". Konsekwencje to zaplanowane następstwa zachowania dziecka, odpowiednie do skali przewinienia i zapowiedziane z góry, powinny zatem pojawić się natychmiast po przewinieniu i winny się odnosić do zachowania dziecka , a nie do niego samego.
Konsekwentne wychowanie to najprościej rzecz biorąc trzymanie się jasnych reguł i postanowień. Niby nic wielkiego, natomiast w procesie wychowania dziecka, często nie radzimy sobie z konsekwencją, co dzieci bezbłędnie potrafią wykorzystać. Konsekwencja oznacza kierowanie się przyjętymi zasadami i logiką. Jeśli ustalasz jakąś zasadę lub straszysz następstwami jej nieprzestrzegania, postępuj zgodnie z tym, co powiedziałeś. Dzieci bardzo szybko uczą się sprawdzać, gdzie leży granica, szczególnie, gdy rodzice składają oświadczenia i nie wywiązują się z nich. Ważne jest również, by rodzice konsekwentnie dotrzymywali obietnic oraz nagradzali.
Środki, które mają wpływ na zmianę świadomości człowieka to: nikotyna, alkohol, narkotyki (amfetamina, marihuana, ecstasy, konopie indyjskie, heroina, kokaina, LSD środki wziewne: eter, benzen, toulen, tri, aceton itp., które stanowią skład farb, lakierów, past czy klejów stosowanych w gospodarstwach domowych, oraz wiele substancji i leków psychotropowych produkowanych przez przemysł farmaceutyczny. Wymienione środki uzależniające, to tylko najbardziej popularna część substancji, które czyhają w każdej chwili na nasze dziecko. Istnieje wiele odmian i produktów występujących pod coraz to wymyślniejszymi postaciami. Obecnie na rynku krążą przeróżne tabletki, cukierki, gumy do żucia, naklejki, znaczki, które przyciągają swoją kolorystyką i kuszą wyglądem. Stanowi to duży stopień zagrożenia dla naszych dzieci. Często dzieci mają większą wiedzę na temat narkotyków od rodziców. Przeważnie jednak ich informacje wynikają z mitów krążących wśród młodzieży i nie są prawdziwe. Jeśli chcesz być dla dziecka autorytetem i partnerem podczas rozmów na ten temat, powinieneś:
Telefon Zaufania Dla Dzieci I Młodzieży 116 111
Na podany, bezpłatny numer telefonu można dzwonić od poniedziałku do soboty w godzinach 12.00-20.00. Prowadzi go Fundacja Dzieci Niczyje www.fdn.pl. Telefon ten przeznaczony jest dla osób w wieku od 7 do 18 lat, potrzebujących rozmowy oraz wsparcia. Dodatkowo, na stronie http://www.116111.pl można znaleźć szereg przydatnych informacji na temat najczęstszych problemów dzieci i młodzieży. 800 100 100 – Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci bezpłatna i anonimowa pomoc telefoniczna i online dla rodziców i nauczycieli, którzy potrzebują wsparcia i informacji w zakresie przeciwdziałania i pomocy dzieciom przeżywającym kłopoty i trudności wynikające z problemów i zachowań ryzykownych takich jak: agresja i przemoc w szkole, cyberprzemoc i zagrożenia związane z nowymi technologiami, wykorzystywanie seksualne, kontakt z substancjami psychoaktywnymi, uzależnienia, depresja, myśli samobójcze, zaburzenia odżywiania.
801 190 990 - Ogólnopolski Telefon Zaufania „Narkotyki – Narkomania” Zadzwoń jeśli masz problemy z narkotykami, używasz ich, jesteś uzależniony lub martwisz się o kogoś z Twojego otoczenia. Możesz tam uzyskać fachową poradę, a także informację o tym, jak pomóc sobie lub bliskiej osobie. Telefon jest czynny codziennie w godzinach od 16.00 do 21.00. Dzwoniąc płacisz tylko za pierwszy impuls połączenia.
116 111 – Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży Zadzwoń lub napisz, gdy coś Cię martwi, masz jakiś problem, nie masz z kim porozmawiać lub wstydzisz się o czymś opowiedzieć. Telefon jest czynny codziennie od godziny 12.00 do 20.00, wiadomość przez stronę www.116111.pl możesz przesłać całą dobę. Pomoc świadczona przez konsultantów Telefonu 116 111 jest całkowicie bezpłatna.
800 120 289 Infolinia Stowarzyszenia KARAN
— informacja skierowująca i pomoc w problemach związanych z narkotykami
22 823 65 31 Telefon Zaufania Uzależnień Stowarzyszenia „Monar”
22 844 44 70 Telefon Zaufania dla Rodzin z Problemem Uzależnienia
— telefon jest prowadzony przez Warszawskie Towarzystwo Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U”
Łamanie prawa przez dziecko biorące narkotyki związane bywa zwykle ze zdobywaniem pieniędzy. Mogą więc zdarzać się kradzieże, wynoszenie z domu wartościowych rzeczy, handel narkotykami, a także bójki i prostytucja. Może zdarzyć się również, że Twoje dziecko samo nie zażywa narkotyków, a jedynie handluje nimi dla chęci zysku. Powinno Cię zaniepokoić, jeśli zauważysz, że posiada pieniądze z niewiadomego źródła, kupuje nowe, czasem drogie rzeczy, prowadzi niejasne interesy z kolegami.
WAŻNE:
- posiadanie narkotyków w Polsce jest nielegalne, zagrożone grzywną i karą do 5 lat więzienia;
- produkcja środków odurzających jest zagrożona grzywną i karą więzienia od 6 miesięcy do 10 lat;
- za handel narkotykami grozi kara grzywny lub pozbawienia wolności od roku do 10 lat;
- udzielanie środka odurzającego lub nakłanianie do zażycia jest karalne (do 5 lat więzienia).
List do rodziców dot. programu profilaktycznego pn. "Kleszcz mały czy duży nic dobrego nie wróży"
SZANOWNI PAŃSTWO,
Pragnę poinformować, że uczniowie Publicznego Gimnazjum uczestniczyć będą w realizacji programu edukacyjnego na temat zapobiegania chorobom przenoszonym przez kleszcze na człowieka
pn. ”Kleszcz mały czy duży nic dobrego nie wróży”.
Program ten został zainicjowany przez pracowników promocji zdrowia Państwowej Stacji Sanitarnej województwa podlaskiego i członków Polskiego Towarzystwa Oświaty Zdrowotnej Oddział w Białymstoku. Głównym powodem powstania programu i jego realizacji jest sytuacja epidemiologiczna naszego województwa w zakresie występowania chorób przenoszonych przez kleszcze: boreliozy i kleszczowego zapalenia mózgu i opon mózgowych. Województwo podlaskie jest terenem endemicznym tych chorób, czyli ma wyższy od ogólnopolskiego wskaźnik zapadalności na te choroby.
Przytaczając te dane pragnę Państwu przypomnieć jak ważna jest edukacja młodzieży z naszego regionu w zakresie profilaktyki chorób odkleszczowych, czyli wykształcenie umiejętności zabezpieczania się przed ukąszeniem kleszcza, zachowania się po stwierdzeniu ukąszenia oraz roli szczepień ochronnych w zapobieganiu zachorowaniom na kleszczowe zapalenie mózgu i opon mózgowych.
Mam nadzieję, że zajęcia, w których będą uczestniczyć Państwa dzieci zainicjują rozmowy na ten temat w Waszym domu, co może przyczyni się do zabezpieczenia członków państwa rodziny przez zachorowaniem na groźne choroby przenoszone przez kleszcze na człowieka.
Pedagog szkolny
Pedagog jest w szkole osobą współpracującą z nauczycielami, dyrekcją, pracownikami niepedagogicznymi i rodzicami na rzecz i w interesie uczniów. Wspiera wszystkich, prowadzi mediacje, pomaga przyjrzeć się trudnościom, ale i możliwościom.
Do zadań pedagoga należy:
1) prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia przyczyn niepowodzeń edukacyjnych oraz wspierania mocnych stron uczniów;
2) diagnozowanie sytuacji wychowawczych w , szkole lub placówce w celu rozwiązywania problemów wychowawczych oraz wspierania rozwoju uczniów;
3) udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;
4) podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży;
Zawsze możesz zwrócić się do mnie gdy:
Pamiętaj! Zawsze możesz zwrócić się do mnie, gdy:
