Szanowni Państwo. ze względu na organizację zajęć zdalnych, zgodnie z zaleceniem MEN, pragniemy podzielić się sugestiami dotyczącymi nauki uczniów w domu. Jeżeli będziecie Państwo potrzebowali naszej pomocy, informacji, wsparcia w związku ze zdalnym nauczaniem zapraszamy do kontaktu:
Sekretariat odbiera telefony 9.00 – 13.00 Tel.(48 6210016 lub 6210173)
lub sprawami wychowawczymi, prosimy o kontakt przez e-dziennik. Udzielimy ich w miarę naszych możliwości.
Pedagog Renata Strzałkowska-Jędrasek udziela pomocy drogą elektroniczną pod adresem Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. oraz za pośrednictwem e-dziennika. Istnieje również możliwość kontaktu telefonicznego po wcześniejszym kontakcie elektronicznym lub przez sekretariat.
Psycholog Marcin Łagoda udziela pomocy drogą elektroniczną pod adresem Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. oraz za pośrednictwem e-dziennika.
Jak zorganizować uczniom warunki do nauki w domu:
Jak motywować i wspierać młodzież do systematycznego uczenia się poza szkołą:
Jak zadbać o bezpieczeństwo w sieci:
Punkt Konsultacyjny "Rodzicu nie jesteś sam - gdzie szukać pomocy?" będzie czynny podczas Dni Otwartych od 16.00 do 16.30
Specjaliści pomogą nazwać problem, poszukać jego przyczyny oraz zaproponują sposób rozwiązania trudnej sytuacji w zakresie:
Warszawa, 1 października 2019 r.
800 080 222
– rusza całodobowa bezpłatna infolinia
dla dzieci, młodzieży, rodziców i pedagogów
Już od dziś, 1 października 2019 r. działa nowa całodobowa, bezpłatna, ogólnopolska infolinia dla dzieci, młodzieży i ich opiekunów. Pod numerem telefonu 800 080 222 dzieci, młodzież, ale także rodzice, nauczyciele i pedagodzy będą mogli uzyskać profesjonalną pomoc doświadczonych psychologów, pedagogów i prawników.
Pod bezpłatny numer telefonu będzie mogła zadzwonić każda młoda osoba mająca problemy w domu, w szkole czy też w relacjach rówieśniczych. Jak pokazują statystyki młodzi ludzie coraz częściej zapadają na depresje i nerwice. Wielu z nich pada ofiarą przemocy i agresji – słownej i fizycznej ze strony rówieśników i dorosłych, są coraz bardziej samotni, często nie mają z kim porozmawiać o swoich problemach. Dzięki nowej infolinii będą mogli skontaktować się ze specjalistami z Fundacji 24 godziny na dobę i otrzymać fachowe wsparcie w najtrudniejszych sytuacjach.
Dynamicznie rozwijający się świat, przemoc w internecie, zmiany społeczne, których nie rozumieją nawet dorośli, mogą wydawać się przytłaczające dla młodych ludzi. Wiele negatywnych zjawisk społecznych – cyberprzemoc, zaburzenia odżywiania, zażywanie substancji psychoaktywnych, samookaleczanie to całkiem realne problemy, które wymagają interwencji specjalisty. Konsultanci ITAKI są gotowi do świadczenia pomocy nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Każda osoba potrzebująca pomocy będzie mogła zgłosić się po wsparcie.
Z inicjatywy Wojewody Mazowieckiego powstała publikacja skierowana do rodziców dziecka, u którego stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie lub nieuleczalną chorobę oraz do opiekunów wychowujących dziecko z niepełnosprawnością. W przygotowaniu Informatora uczestniczyli m.in. pracownicy Kuratorium Oświaty w Warszawie.
Celem Mazowieckiego Informatora dla Rodziców i Opiekunów Dziecka Niepełnosprawnością jest przekazanie rodzicom i opiekunom pełnej wiedzy o systemie wsparcia w zakresie specjalistycznej opieki medycznej, psychologicznej oraz społecznej.
Mam nadzieję, że Informator będzie dla Państwa przewodnikiem po systemie wsparcia od opieki perinatalnej poprzez skoordynowaną opiekę medyczną i pomoc społeczną, wczesne wspomaganie rozwoju dziecka i edukację – powiedział Zdzisław Sipiera, Wojewoda Mazowiecki.
W publikacji zamieszczone zostały wskazówki dotyczące opieki, wczesnego wspomagania rozwoju i edukacji dziecka jak i zasad orzekania o niepełnosprawności. Opisany został również zakres pomocy socjalnej w postaci świadczeń, ulg i uprawnień zagwarantowanych przez państwo (np.: dofinansowanie z PFRON, możliwość korzystania z turnusów rehabilitacyjnych). Informator ma także ułatwić osobom zainteresowanym dotarcie do właściwych instytucji działających na terenie Mazowsza.
Wybór przedszkola czy szkoły dla dziecka niepełnosprawnego to zawsze trudna decyzja dla rodziców. Jestem przekonana, że ten poradnik będzie dla rodziców ważnym źródłem informacji i wsparciem w wybraniu najwłaściwszej ścieżki edukacyjnej dla każdego ucznia - powiedziała Aurelia Michałowska, Mazowiecki Kurator Oświaty.
W części poradnika poświęconej edukacji, pracownicy Kuratorium opracowali najważniejsze informacje dotyczące m.in.: edukacji włączającej, integracyjnej i specjalnej, indywidulanego programu edukacyjno-terapeutycznego (IPET), indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego oraz indywidulanego nauczania, a także pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Przestawili również, w jaki sposób oraz kiedy dokonuje się odroczenia obowiązku szkolnego.
Opieka rodzinna obecnego rządu Rzeczypospolitej Polskiej zmierza do zapewnienia szerokiego dostępu do skoordynowanej opieki medycznej, ośrodków wczesnej interwencji oraz do wczesnej rehabilitacji, czego przykładem jest między innymi ustawa Za Życiem.Zapewnienie kompleksowej opieki dla dzieci z niepełnosprawnością jest jednym z priorytetów regionalnej polityki zdrowotnej w województwie mazowieckim.
Mazowiecki Informator ma przyczynić się do wsparcia rządowego programu ,,Za Życiem”, który ruszył w styczniu br. Jego celem jest wsparcie osób niepełnosprawnych i ich rodzin. Program zakłada podniesienie jakości i dostępności świadczeń opieki zdrowotnej, zwiększenie efektywności i dostępności do rehabilitacji dzieci, u których zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu.
Pobierz Mazowiecki Informator dla Rodziców i Opiekunów Dziecka z Niepełnosprawnością
Kara a konsekwencja
Kara jest zrobieniem przykrości danej osobie, żeby uniknąć pewnej sytuacji czy zachowania w przyszłości. Zazwyczaj wymiar kary nie ma związku z rodzajem i wielkością przewinienia, a w dużej mierze zależy od poziomu wzburzenia osoby dorosłej, od jej nastroju, a czasami - niestety - od poziomu sympatii do danego dziecka. Pod wpływem emocji czasami jesteśmy łagodni , a innym razem za to samo przewinienie karzemy bardzo surowo. Karzemy czasem po to, by udowodnić , kto tu rządzi i kto jest górą. Kara powstaje z bezradności i prowadzi do ataków złości czy furii.
Może być skuteczna, ale rodzi gniew, strach, chęć odwetu. To nie są uczucia, jakie chcemy wzbudzać w dzieciach. Poprzez karę dziecko dostaje informację, często wzmocnioną słowami ,że jest złe i niedobre. Kara często dla dziecka jest czymś nieprzewidywalnym i upokarzającym. Zmniejsza poczucie odpowiedzialności za zachowanie u dzieci, nie pomagając im uczyć się przewidywania następstw swoich działań. Stosowanie kar polega na tym, że powodują rozterkę duchową i dziecko zamiast poczucia winy za to, co zrobiło i myślenia o tym, jak to naprawić - oddaje się całkowicie myślom o odwecie. Stosując kary, zatrzymujemy ważne procesy wewnętrzne.
Co zamiast kar?
Konsekwencje to naturalny wynik zachowania się dziecka. Różnią się od kar przede wszystkim tym, że nie są formą zemsty czy odreagowania. Są stałe i niezależne od naszego humoru, nastroju czy sympatii do danego dziecka, a zależą jedynie od jego zachowania.
Konsekwencjom sprzyja spójny system norm i zasad. Jeśli przekroczy się określone zasady, trzeba być przygotowanym, że wiąże się to z pewną ceną. Konsekwencje mogą nie podobać się naszym pociechom, ale nie wywołują takich emocji jak kary. W momencie wprowadzania konsekwencji nie rozmawiamy o uczuciach, a o łamaniu zasad , np.: "Kocham Cię ale rozmawiamy teraz o złamanej zasadzie. Mamy umowę i trzeba jej dotrzymać ". Konsekwencje to zaplanowane następstwa zachowania dziecka, odpowiednie do skali przewinienia i zapowiedziane z góry, powinny zatem pojawić się natychmiast po przewinieniu i winny się odnosić do zachowania dziecka , a nie do niego samego.
Konsekwentne wychowanie to najprościej rzecz biorąc trzymanie się jasnych reguł i postanowień. Niby nic wielkiego, natomiast w procesie wychowania dziecka, często nie radzimy sobie z konsekwencją, co dzieci bezbłędnie potrafią wykorzystać. Konsekwencja oznacza kierowanie się przyjętymi zasadami i logiką. Jeśli ustalasz jakąś zasadę lub straszysz następstwami jej nieprzestrzegania, postępuj zgodnie z tym, co powiedziałeś. Dzieci bardzo szybko uczą się sprawdzać, gdzie leży granica, szczególnie, gdy rodzice składają oświadczenia i nie wywiązują się z nich. Ważne jest również, by rodzice konsekwentnie dotrzymywali obietnic oraz nagradzali.
W związku z niepokojącymi doniesieniami dotyczącymi pojawiających się zagrożeń w Internecie, prosimy Państwa o zwrócenie szczególnej uwagi na bezpieczeństwo waszych dzieci. W cyberprzestrzeni pojawiły się gry: Niebieski Wieloryb, Gazowa Wróżka, które stanowią realne niebezpieczeństwo dla zdrowia i życia naszych podopiecznych. Zwracamy się z prośba o prześledzenie wspólnie z dzieckiem gier internetowych, portali społecznościowych oraz konaków online. Porozmawiajcie o zagrożeniach, jakie niesie ze sobą Internet. Zachęcajcie do aktywnego spędzania wolnego czasu, wyznaczcie, limit korzystania z Internetu, wskażcie alternatywne sposoby spędzania czasu.
Zapraszamy do przeczytania listu Macieja Kopcia - Podsekretarza Stanu
Polecamy również stronę:
zapewne już Państwo zaobserwowali, że Internet staje się, a może wręcz stał się naturalnym środowiskiem dzieci i młodzieży. Komputer, smartfon, tablet towarzyszy młodym ludziom niekiedy od rana do wieczora. Warto przy tym podkreślić, że nowe technologie niosą ze sobą wiele fantastycznych, rozwijających możliwości, ale mogą stanowić też zagrożenie. Trzeba zatem uczyć dzieci, jak się z nimi mądrze i bezpiecznie obchodzić. I to jest właśnie wspólne zadanie dorosłych.
W czasach naszego dzieciństwa dorośli uczyli nas jak zawierać znajomości, bawić się i rozróżniać prawdę od fałszu. Pokazywali nam co jest bezpieczne, a czego należy unikać. Prowadzili nas i objaśniali świat. Jeśli chcieliśmy się ukryć przed ich wzrokiem, budowaliśmy szałas z krzeseł i koca lub chowaliśmy się w podwórkowych zakamarkach. Dzisiejsze dzieci chowają się przed dorosłymi w sieci, a opiekunom coraz trudniej jest je tam odnaleźć, bo to one są tam bardziej u siebie niż my potrafimy to zrozumieć. Zwykle to nie do końca jest element naszego dorosłego świata. Dlatego tak trudno nam dzisiaj uświadamiać młodym ludziom zagrożenia, uczyć jak się zachować w trudnych sytuacjach, chronić przed kłamstwem i manipulacją.
Oczywistym powinno być dla każdego, że zagrożeniem dla dziecka nie jest urządzenie jako takie, a człowiek, z którym młody człowiek może nawiązać kontakt. Człowiek, który dla własnych, niekiedy nagannych celów, wykorzystuje łatwowierność, ufność i samotność dziecka przed ekranem. Media podają, że do Polski dotarła już pewna internetowa rozrywka, opatrzona niewinną nazwą zabawa, żerująca na ufności jej uczestników. Powoduje ona, że wykonują oni zadania, których celem jest krzywdzenie samych siebie. Coraz trudniejsze wyzwania przekazywane za pośrednictwem tajemniczego przewodnika rzekomo prowadzą dzieci poprzez samookaleczenia aż do kulminacji – samobójstwa. Według doniesień, w Rosji, z której gra rzekomo rozprzestrzenia się po Europie, doprowadziło to do śmierci wielu dzieci. Sytuacja jest o tyle trudna, że dzisiejsze dzieci nie mają zaufania do dorosłych, a w Internecie szukając poczucia przynależności są aktywne w różnego rodzaju społecznościach. Często, nie mając wsparcia w rodzinie, w sieci poszukują przygód, ekscytacji i emocji. Relacje, które tworzą się między dziećmi w Internecie są zadziwiająco silne, a wpływ internetowych znajomych powoduje podejmowanie nie zawsze mądrych i przemyślanych decyzji. Anonimowość internetowa daje osobom chcącym manipulować innymi siłę i skuteczność. Wydaje im się przy tym, że są bezkarne, bezpieczne i posiadają władzę.
Apeluję więc do Państwa o szczególne zwrócenie uwagi na dzieci w swoim otoczeniu. Zainteresujcie się tymi, którzy nadmiernie korzystają z Internetu, są klasowymi outsiderami, mają problemy w kontaktach z rówieśnikami lub w domu. Oni są właśnie w grupie podwyższonego ryzyka. Nie pozwólmy, aby stała im się krzywda, bądźmy blisko nich dając im poczucie, że są dla nas ważni, że nam na nich zależy, że jesteśmy ich przyjaciółmi, nauczycielami i przewodnikami.
Z wyrazami szacunku
Rzecznik Praw Dziecka
Marek Michalak
Przedstawiamy Państwu fragmenty listu mazowieckiego wicekuratora Oświaty w Warszawie.
Szanowni Państwo,
coraz więcej młodych ludzi sięga po tzw. dopalacze, które są wyjątkowo niebezpieczne dla zdrowia. Często robią to nieświadomie, nie wiedząc, że wywołują one negatywne skutki dla organizmu zarówno fizyczne jak i psychiczne. Dopalacze, podobnie jak narkotyki, mają działanie psychoaktywne, wywołujące w organiźmie określone stany – odurzenia, pobudzenia, euforii, halucynacji. Tak naprawdę nie ma jednoznacznej definicji i sami farmakolodzy mają trudności ze stwierdzeniem, czym są dopalacze. Jedni uważają je za rodzaj narkotyków, które tym tylko różnią się od tych „prawdziwych”, że do niedawna były sprzedawane legalnie. Inni określają je jako substancje psychoaktywne, a jeszcze inni (sprzedawcy) mówią na nie „produkty kolekcjonerskie”. Dopalacze stanowią zagrożenie życia, a lista niepożądanych objawów, jakie mogą wywoływać, jest bardzo długa. Właściwie nie ma narządu, którego nie mogą uszkodzić. Stopień ich szkodliwości jest zróżnicowany i zależy od wielu czynników – rodzaju dopalacza, ilości zawartych w nim toksycznych substancji, wieku, wagi i stanu zdrowia osoby zażywającej, okoliczności, jakie towarzyszą ich zażywaniu. Dopalacze są szczególnie niebezpieczne dla osób, które cierpią na schorzenia przewlekłe, np. alergików, cukrzyków, dla osób z osłabionym układem odpornościowym i dla tych wszystkich, którzy znajdują się jeszcze w okresie rozwojowym, a więc dla dzieci i młodzieży.Do mniej groźnych objawów zatrucia dopalaczami należą bóle głowy, bóle w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, bezsenność, problemy z koncentracją, stany lękowe. Do poważniejszych, stanowiących już zagrożenie życia zaliczamy: zawał serca,udar mózgu, śpiączkę, niewydolność nerek, wątroby, stany agresji, które mogą zakończyć się próbą samobójstwa lub zabójstwa. Wśród objawów, które mogą świadczyć o zażyciu dopalaczy, można wymienić ponadto: nadmierną potliwość, oczopląs, szczękościsk, nudności, wymioty, omamy słuchowe i wzrokowe, stany lękowe, nagły wzrost ciśnienia tętniczego, rozrywający ból głowy, migotanie przedsionków. Ważne jest słuchanie i wsłuchanie się w problemy dzieci/młodzieży oraz obserwowanie ich zachowań. W sytuacji występujących niepokojących objawów, świadczących o zatruciu dopalaczami należy niezwłocznie wezwać lekarza, bowiem liczy się każda sekunda dla ratowania życia.Powoli zbliża się koniec zajęć edukacyjnych, za chwilę będą wakacje: wyjazdy, zabawy, spotkania z kolegami, które sprzyjają sięganiu po różnorodne używki. Zachęcam rodziców do obserwowania swoich dzieci, częstych rozmów i wspólnego spędzania wolnego czasu. Niech wakacje będą okresem wypoczynku i radości.
Z poważaniem
Mazowiecki Wicekurator Kuratoria Oświaty
/--/
Katarzyna Góralska
Poniżej znajdują się linki do ulotek dla rodziców i uczniów opracowane przez Wojewódzką Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Warszawie
Przypominamy również Telefony Zaufania
801 190 990 - Ogólnopolski Telefon Zaufania „Narkotyki – Narkomania
801 889 880 - Uzależnienia behawioralne
116 111 – Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży
Środki, które mają wpływ na zmianę świadomości człowieka to: nikotyna, alkohol, narkotyki (amfetamina, marihuana, ecstasy, konopie indyjskie, heroina, kokaina, LSD środki wziewne: eter, benzen, toulen, tri, aceton itp., które stanowią skład farb, lakierów, past czy klejów stosowanych w gospodarstwach domowych, oraz wiele substancji i leków psychotropowych produkowanych przez przemysł farmaceutyczny. Wymienione środki uzależniające, to tylko najbardziej popularna część substancji, które czyhają w każdej chwili na nasze dziecko. Istnieje wiele odmian i produktów występujących pod coraz to wymyślniejszymi postaciami. Obecnie na rynku krążą przeróżne tabletki, cukierki, gumy do żucia, naklejki, znaczki, które przyciągają swoją kolorystyką i kuszą wyglądem. Stanowi to duży stopień zagrożenia dla naszych dzieci. Często dzieci mają większą wiedzę na temat narkotyków od rodziców. Przeważnie jednak ich informacje wynikają z mitów krążących wśród młodzieży i nie są prawdziwe. Jeśli chcesz być dla dziecka autorytetem i partnerem podczas rozmów na ten temat, powinieneś:
Telefon Zaufania Dla Dzieci I Młodzieży 116 111
Na podany, bezpłatny numer telefonu można dzwonić od poniedziałku do soboty w godzinach 12.00-20.00. Prowadzi go Fundacja Dzieci Niczyje www.fdn.pl. Telefon ten przeznaczony jest dla osób w wieku od 7 do 18 lat, potrzebujących rozmowy oraz wsparcia. Dodatkowo, na stronie http://www.116111.pl można znaleźć szereg przydatnych informacji na temat najczęstszych problemów dzieci i młodzieży. 800 100 100 – Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci bezpłatna i anonimowa pomoc telefoniczna i online dla rodziców i nauczycieli, którzy potrzebują wsparcia i informacji w zakresie przeciwdziałania i pomocy dzieciom przeżywającym kłopoty i trudności wynikające z problemów i zachowań ryzykownych takich jak: agresja i przemoc w szkole, cyberprzemoc i zagrożenia związane z nowymi technologiami, wykorzystywanie seksualne, kontakt z substancjami psychoaktywnymi, uzależnienia, depresja, myśli samobójcze, zaburzenia odżywiania.
801 190 990 - Ogólnopolski Telefon Zaufania „Narkotyki – Narkomania” Zadzwoń jeśli masz problemy z narkotykami, używasz ich, jesteś uzależniony lub martwisz się o kogoś z Twojego otoczenia. Możesz tam uzyskać fachową poradę, a także informację o tym, jak pomóc sobie lub bliskiej osobie. Telefon jest czynny codziennie w godzinach od 16.00 do 21.00. Dzwoniąc płacisz tylko za pierwszy impuls połączenia.
116 111 – Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży Zadzwoń lub napisz, gdy coś Cię martwi, masz jakiś problem, nie masz z kim porozmawiać lub wstydzisz się o czymś opowiedzieć. Telefon jest czynny codziennie od godziny 12.00 do 20.00, wiadomość przez stronę www.116111.pl możesz przesłać całą dobę. Pomoc świadczona przez konsultantów Telefonu 116 111 jest całkowicie bezpłatna.
800 120 289 Infolinia Stowarzyszenia KARAN
— informacja skierowująca i pomoc w problemach związanych z narkotykami
22 823 65 31 Telefon Zaufania Uzależnień Stowarzyszenia „Monar”
22 844 44 70 Telefon Zaufania dla Rodzin z Problemem Uzależnienia
— telefon jest prowadzony przez Warszawskie Towarzystwo Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U”
Łamanie prawa przez dziecko biorące narkotyki związane bywa zwykle ze zdobywaniem pieniędzy. Mogą więc zdarzać się kradzieże, wynoszenie z domu wartościowych rzeczy, handel narkotykami, a także bójki i prostytucja. Może zdarzyć się również, że Twoje dziecko samo nie zażywa narkotyków, a jedynie handluje nimi dla chęci zysku. Powinno Cię zaniepokoić, jeśli zauważysz, że posiada pieniądze z niewiadomego źródła, kupuje nowe, czasem drogie rzeczy, prowadzi niejasne interesy z kolegami.
WAŻNE:
- posiadanie narkotyków w Polsce jest nielegalne, zagrożone grzywną i karą do 5 lat więzienia;
- produkcja środków odurzających jest zagrożona grzywną i karą więzienia od 6 miesięcy do 10 lat;
- za handel narkotykami grozi kara grzywny lub pozbawienia wolności od roku do 10 lat;
- udzielanie środka odurzającego lub nakłanianie do zażycia jest karalne (do 5 lat więzienia).
Cyberprzemoc (ang. cyberbullying) to inaczej przemoc z użyciem nowych technologii. Do takich działań zalicza się m.in. wyzywanie, straszenie, poniżanie kogoś w Internecie lub przy użyciu telefonu, robienie komuś zdjęć lub filmów bez jego zgody, ich publikowanie i rozsyłanie lub podszywanie się pod kogoś w sieci. Cyberprzemoc może dotknąć wszystkich użytkowników Internetu, bez względu na wiek czy poziom umiejętności posługiwania się komputerem. Sprawcy cyberprzemocy mają wrażenie że są anonimowi, co pobudza i zachęca ich do działania. Akty cyberprzemocy mogą wyglądać niewinnie, potrafią jednak wyrządzać bardzo dużą krzywdę. Chociaż z perspektywy osoby dorosłej przynajmniej część działań tego typu jest co najwyżej irytująca, dla dziecka mogą być one osobistą tragedią. Wrzucony do sieci film dokumentujący np. niezdarne zachowanie dziecka, opatrzony komentarzami nieznajomych osób, eskalacja złośliwości wobec prób obrony, obawa, że wszyscy znajomi dziecka już film widzieli, nieudane próby usunięcia go z sieci, świadomość, że film jest oglądany przez kolejne osoby – wszystko to może rodzić u dziecka negatywne emocje, głęboką frustrację, poczucie bezradności, a w skrajnych przypadkach prowadzić nawet do prób samobójczych. Charakterystyczną cechą cyberprzemocy, wyróżniającą ją od przemocy tradycyjnej, jest jej ciągłość trwania. Cyberprzemoc nie kończy się wraz z wyłączeniem komputera, przenosi się na szkolne życie dziecka. Dziecko w takiej sytuacji żyje w nieustannym poczuciu zagrożenia – obawia się następnych ataków lub reakcji kolejnych osób, które są świadkami jego upokorzenia. Często również czuje się osamotnione.
Jak postępować?
W przypadku, kiedy dziecko padnie ofiarą cyberprzemocy, ważne jest udzielenie mu wsparcia psychologicznego, a równocześnie – zadbanie np. o zablokowanie ośmieszających publikacji lub krzywdzących materiałów (w tym celu należy skontaktować się z administratorem serwisu, w którym zostały opublikowane). Wcześniej jednak należy zabezpieczyć dowody – mogą to być, w zależności od sytuacji: zrzuty ekranu, SMS-y z pogróżkami, zapis rozmów z komunikatorów internetowych lub czatowych, obraźliwe maile. Mogą one pomóc w zidentyfikowaniu sprawcy. Jeśli doszło do przestępstwa, należy o sprawie poinformować policję. Podobnie należy postąpić, jeśli sprawca pozostaje nieznany, policja może uzyskać dostęp do billingów telefonicznych lub logów z serwera administratora serwisu pozwalające na zidentyfikowanie go. Wsparcie psychologiczne w przypadkach cyberprzemocy i porad dotyczących rozwiązywania problemów z nią związanych można znaleźć również u konsultantów Helpline org.pl – online (www.helpline.org.pl) lub pod bezpłatnym numerem telefonu 800 100 100.
Należy pamiętać, że cyberprzemoc to nie tylko ofiary, ale również sprawcy, którymi bardzo często są właśnie młodzi internauci. Niezwykle ważna jest więc świadomość możliwych konsekwencji - również prawnych - takich działań oraz podkreślanie wagi poszanowania nie tylko własnej, ale i cudzej prywatności.
Źródło: www.saferinternet.pl
Linki do ważnych i przydatnych stron
www.saferinternet.pl/ — oficjalna strona realizowanego w Polsce przez Konsorcjum FDN i NASK programu Komisji Europejskiej "Safer Internet". Na serwisie znajdują się aktualne wiadomości związane z tematyką programu, artykuły prasowe oraz raporty dotyczące badań.
www.dbi.pl/ — serwis poświecony obchodom Dnia Bezpiecznego Internetu, którego ideą jest propagowanie działań na rzecz bezpiecznego korzystania dzieci i młodzieży z Internetu. Na stronie znajdują się materiały z poprzednich obchodów, materiały pomagające w organizacji imprez, informacje o konkursach, baza szkół, które przyłączyły się do obchodów.
www.dyzurnet.pl/ — serwis Dyżurnet.pl anonim. przyjmuje zgłoszenia o nielegalnych treściach w Internecie.
www.helpline.org.pl/ — projekt helpline.org.pl ma na celu pomoc dzieciom i młodzieży w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa w Internecie. Jeśli dziecko spotkało w Sieci coś nieprzyjemnego i nie wiesz jak mu pomóc - wejdź na stronę projektu.
www.dzieckokrzywdzone.pl/ — portal wiedzy o problemie krzywdzenia dzieci.
www.bezpiecznyinternet.org
www.sieciaki.pl
TELEFONY
