12 czerwca naszą szkołę odwiedził niezwykły gość - pani Zofia Kucharska, kozienicka poetka ludowa, która swoją poetycką twórczość rozpoczęła w 1971 roku i wydała już kilka tomików poezji. Swoje dzieciństwo spędziła radośnie i szczęśliwie. Jako dziecko kochała kwiaty, liczyła kolory w tęczy, upajała się szumem drzew kołyszących się na wietrze. Kochała wieś i otaczającą ją przyrodę. Gdy miała 17 lat, zmarła jej ukochana mama. W 1955 roku wyszła za mąż i wychowała dwoje dzieci. Swój pierwszy wiersz pani Zofia napisała zaraz po rozstaniu ze swym synem. Od tamtej pory rozpoczęła swą przygodę z poezją. Wydała zbiory wierszy: "Żegnaj moja chatko", „Wiersze”, "Wiersze religijne", "Wiersze", "Bajki Babci Zosi”, a w przygotowaniu jest szósty tomik wierszy. Jej utwory były także publikowane w "Dzienniku Radomskim", "Tygodniku Radomskim" i "Kontakcie". Za swoją pracę została uhonorowana przez Ministra Kultury B. Zdrojewskiego honorową odznaką "Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Podczas spotkania doświadczyliśmy wiele życzliwości ze strony Pani Zofii. W serdecznej i miłej atmosferze najpierw opowiedziała o swoim długim i szczęśliwym życiu, potem recytowała swoje wiersze o różnorodnej tematyce - o przyrodzie, poezji, religijne i refleksyjne. Choć wiersze Zofii Kucharskiej pozbawione są gwary, korzeniami mocno tkwią w ziemi kozienickiej, ściśle związane są z kulturą ludową. Jej poezja jest prosta, pisana z potrzeby serca, piękna i radosna. Opowiada o codziennych radościach i smutkach. W jej twórczości możemy dostrzec piękno otaczającego nas świata: w każdym kwiatku, kolorowym liściu czy promyku słońca. Poetka wyraża ogromną miłość do wszystkiego, z czym przyszło jej obcować. Spotkania odbywały się w swobodnej, rodzinnej atmosferze. Uczniowie, którzy znali p. Kucharską ze spotkań w Publicznej Bibliotece w Kozienicach, radośnie witali się z Babcią Zosią. Nie obyło się również bez niespodzianek przygotowanych przez dzieci. Dominika Rodakowska (laureatka Festiwalu Piosenki Biesiadnej w Słowikach Wielkich.) zaśpiewała piosenkę, natomiast Zosia Bolesławska wyrecytowała wiersz, którym ujęła członków jury i tym samym wygrała Konkurs Poezji Patriotycznej. Uczniowie koła plastycznego uczestniczący w spotkaniu wykonali portrety poetki –jeden z nich autorstwa Julki Sekuły został wręczony p. Zofii na pamiątkę. Redakcja gazetki szkolnej ,,Szkoleś” przygotowała dla gościa ostatni numer gazetki i nowy tomik poezji. Pod koniec spotkania uczniowie zadawali p. Kucharskiej pytania, na które bardzo chętnie odpowiadała. Po spotkaniu poetka rozdawała swoje autografy, rozmawiała i częstowała dzieci cukierkami. Zachęcała do nabycia ostatnio wydanego tomiku poezji oraz rękopisów wierszy.

A oto kilka wierszy pani Zofii z tomiku poezji pt. "Żegnaj moja chatko":

Przy mojej góreczce na rowie
piękna brzoza wyrosła
była cienka wysoka
pod same obłoki się wzniosła
była cała biała
zieloną miała sukienkę
jak to na brzozową
przystoi panienkę
kąpała się w słońcu
deszcz ją lekko rosił
a księżyc zakochany
o rękę ją prosił
była piękna para
zachwycał się każdy
piękny orszak do ślubu
utworzyły gwiazdy.

Moja poezja to bukiet kwiatów
to matka nad kołyską się chyląca
moja poezja to szum pięknych lasów
a w nich melodia śpiewająca
moja poezja to łany zboża złociste
szelest leszczyny a w nich krople srebrzyste
to chaty wiejskie strzechami kryte
księżyc i gwiazdy na niebie
i słonko które me serce rozgrzewa
to wszystko poezjo wplatałam w ciebie
moja poezja to moja prosta dusza
to łzy które mi kapią skrycie
to piękny świat
który do głębi mnie wzrusza
moja poezja to moje Życie.