Kącik prawny
KTO I W JAKI SPOSÓB PONOSI ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA SZYKANOWANIE W INTERNECIE?
CYBERPRZEMOC TO:
- nękanie, szantażowanie i straszenie z użyciem sieci lub telefonu komórkowego,
- publikowanie bądź rozsyłanie ośmieszających zdjęć, informacji, filmów z użyciem Internetu lub telefonu,
- umieszczanie w Internecie
lub z użyciem telefonu komórkowego ośmieszających zdjęć, filmów i informacji. - podszywanie się pod inną osobę.
Cyberprzemoc dotyczy zazwyczaj dzieci i młodzieży.
Badania pokazują, że obecnie przemocy w sieci doświadcza co drugie dziecko w Polsce.
PAMIĘTAJMY!
Cyberprzemoc może przytrafić się każdemu, również naszemu dziecku.
Badania przeprowadzone w 2007 r. wykazały, że:
- 57% dzieci stało się przynajmniej raz obiektem zdjęć lub filmów wykonanych wbrew swojej woli,
- 52% dzieci miało do czynienia z przemocą werbalną
w Internecie lub przez telefon komórkowy, - 47% dzieci doświadczyło wulgarnego wyzywania,
- 29% dzieci przyznało, że ktoś podawał się za nie wbrew ich woli,
- 21% dzieci doznało poniżania, ośmieszania
i upokorzenia - 16% dzieci doświadczyło straszenia i szantażowania.
Jakie konsekwencje prawne może ponieść sprawca cyberprzemocy?
- W dniu 6 czerwca 2011 r. weszła w życie poprawka do ustawy – Kodeks karny, opublikowana w Dz.U.2011nr 72 poz. 381, uznająca cyberprzemoc, jak i stalking w Polsce za czyn zabroniony. Obecnie czyn ten podlega karze na podstawie art. 190a Kodeksu Karnego:
paragraf 1: Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
paragraf 2: Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.
paragraf 3: Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
paragraf 4: Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.
- W stosunku do małoletnich, czyli osób do 18 roku życia wszystkie działania prawne realizują rodzice lub opiekunowie prawni.
- Jeżeli sprawcą cyberprzemocy jest osoba do 17 roku życia działania w sprawie realizuje Sąd rodzinny i nieletnich- to tam składamy zawiadomienie o czynie zabronionym.
- Jeżeli zgłosimy przestępstwo a policja i prokuratura rozpoczną postępowanie, dziecko jako pokrzywdzony jest jednocześnie świadkiem przestępstwa i w związku z tym będzie przesłuchiwane.
- W polskim prawie istnieje obowiązek zawiadomienia o przestępstwie. Każdy, dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policje.
- Sąd rodzinny może zobowiązać rodziców lub opiekuna do poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych nieletniego a także do współpracy ze szkołą, do której nieletni uczęszcza, poradnią psychologiczno - pedagogiczna lub inną poradnią specjalistyczną oraz lekarzem lub zakładem leczniczym oraz zobowiązać rodzica lub opiekuna do naprawienia w całości lub w części szkody, którą nieletni wyrządził. Nadto gdy rodzice lub opiekunowie uchylą się od wykonania nałożonych obowiązków przez Sąd Rodzinny, sąd ten może wymierzyć im karę pieniężną w wysokości od 50 do 1500 zł.
Kącik prawny
Ignorantia iuris nocet (łac. nieznajomość prawa szkodzi) – jedna z podstawowych zasad prawa. Zgodnie z nią, nie można zasłaniać się nieznajomością normy prawnej. W praktyce wyraża się ona tym, że nikt nie może podnosić, iż zachował się niezgodnie z normą dlatego, że nie wiedział o jej istnieniu.
Ignorantia legis non excusat (łac. nieznajomość prawa nie jest usprawiedliwieniem) – oznacza, że nikt nie może szukać usprawiedliwienia w nieznajomości prawa.
Zachęcamy uczniów, rodziców i nauczycieli do lektury Kącika Prawnego. Lepiej wiedzieć, niż narazić się na kłopoty.
Poradnik prawny dla młodzieży
„Przychodzi uczeń do prawnika…” – innowacyjny poradnik prawny dla młodzieży
Dom, szkoła, sklep, bank, zakupy przez internet, pierwsza praca… Czy wiedza o tym jakie i komu przysługują prawa jest przydatna w wielu codziennych sytuacjach życiowych?
Odpowiedź na to i wiele innych ważnych pytań można znaleźć w przygotowanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości innowacyjnym poradniku „Przychodzi uczeń do prawnika…”, który jest przewodnikiem po prawie adresowanym dla młodzieży. Ma on uświadamiać, że znajomość prawa jest korzystna, chroni przed zagrożeniami i pomaga w codziennym życiu, z czego często nie zdajemy sobie sprawy.
Poradnik obejmujący zagadnienia bliskie młodzieży, w przystępnej, atrakcyjnej formie oraz napisany językiem dostosowanym do odbiorców jest skierowany do uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Poradnik zawiera przydatne informacje m. in. o tym, jak pobierać pliki ze stron internetowych, jak korzystać z portali społecznościowych, podstawy praw konsumenta czy informacje o odpowiedzialności osób poniżej 18 roku życia. Wskazano w nim także jak kształtuje się odpowiedzialność młodych ludzi za popełnione przez nich czyny, poruszono kwestie stalkingu, czy ochrony wizerunku w internecie.
Pobierz poradnik prawny dla młodzieży "Przychodzi uczeń do prawnika..."
Poradnik pobrany został ze strony https://ms.gov.pl/pl/poradnik-prawny-dla-mlodziezy/
Demoralizacja
Demoralizacja to pewne rozprężenie, zwłaszcza moralne, zepsucie, rozluźnienie dyscypliny, karności. Charakterystyczne cechy to: podziw dla tzw. złych czynów, cynizm, brawura, nieżyczliwy stosunek do człowieka. Demoralizacja to pewien proces odchodzenia od obowiązujących w społeczeństwie wartości moralnych, a przejawiających się poprzez popełnienie czynu zabronionego. Demoralizacja jest wynikiem i jednocześnie przejawem nieprzystosowania społecznego nieletniego. Nie chodzi tutaj o zachowania jednostkowe, sporadyczne, izolowane, lecz o zespoły różnorodnych zachowań powtarzające się wielokrotnie i utrzymujące się.
Zachowania, które nazywane są przejawem demoralizacji to:
- wulgarne słownictwo,
- wagarowanie, (uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego)
- wandalizm,
- ucieczki z domu,
- przedwczesne podejmowanie życia seksualnego,
- stosowanie agresji, przemocy,
- palenie papierosów,
- spożywanie alkoholu,
- zażywanie narkotyków i innych środków odurzających
- udział w destrukcyjnych subkulturach, sektach.
- naruszenie zasad współżycia społecznego (szkodzenie innym);
- popełnienie czynu zabronionego;
- udział w grupach przestępczych.
Ustawa przewiduje, że zwalczanie demoralizacji nieletnich powinno być realizowane przy pomocy środków wychowawczych i poprawczych. Środki wychowawcze mogą być stosowane wobec nieletnich, którzy wykazują objawy demoralizacji, jak również wobec tych, którzy popełnili czyn karalny.
Środki wychowawcze to:
- upomnienie
- zobowiązanie do określonego postępowania, a zwłaszcza do naprawienia szkody, przeproszenia pokrzywdzonego, podjęcia nauki lub pracy, zaniechania używania alkoholu lub środków odurzających
- nadzór rodziców
- nadzór kuratora
- skierowanie do ośrodka terapeutycznego
- zakaz prowadzenia pojazdów
- umieszczenie w placówce leczniczej
- przepadek rzeczy uzyskanych w popełnieniu czynu karalnego
- umieszczenie w rodzinie zastępczej, w młodzieżowym ośrodku wychowawczym albo młodzieżowym ośrodku socjoterapii.
- środek poprawczy, w postaci umieszczenia w zakładzie poprawczym, stosowany jest wobec nieletniego, który popełnił czyn karalny oraz jeżeli przemawia za tym wysoki stopień demoralizacji, charakter czynu, a także wówczas, gdy inne środki okazały się nieskuteczne.
